Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β΄ (κατὰ κόσμον Νικόλαος Χορευτάκης) γεννήθηκε στὴν Κρήτη τὸ 1954. Εἶναι ἀπόφοιτος τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μὲ σπουδὲς στὴν Ρωσσικὴ Ὀδησσό στὴν Ἱστορία τῆς Τέχνης, τὴ Λογοτεχνεία καὶ Φιλοσοφία. Παρ’ ὅλα ταῦτα ποτὲ δὲν θεώρησε κάτι ἀπὸ ὅλα τὰ προσόντα του ἀνώτερο τῆς μοναχικῆς του ἰδιότητας, τὴν ὁποία καὶ δέχθηκε, λάτρης ὢν τοῦ μονήρους βίου, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀγκαράθου, στὴν πατρική γῆ τῆς Μεγαλονήσου.
Ἔκτοτε προσέφερε τὶς πολύτιμες ἱκανότητές του, ἐπιστρατεύοντας τόσο τὶς γνώσεις ὅσο καὶ τὴν μοναχική του ἰδιότητα στὴν ὑπηρεσία ἀρχικὰ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καὶ μετέπειτα τῆς Ἀλεξανδρείας, ὅπου καὶ ἀφοσιώθηκε στο ἱεραποστολικὸ ἔργο στην Ἀφρικανική Ἤπειρο. 1975-1985: Ἀρχιδιάκονος καὶ πρωτοσύγκελος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λάμπης καὶ Σφακίων. 1985-1990: Πατριαρχικὸς ἔξαρχος στὴ Ρωσία μὲ ἕδρα τὴν Ὀδησσό. 1990: χειροτονεῖται Ἐπίσκοπος Κυρήνης καὶ διορίζεται Ἐκπρόσωπος τοῦ ἀειμνήστου Πατριάρχου Παρθενίου στὴν Ἀθήνα μέχρι καὶ τὸ 1997, μὲ τὸν ὁποῖο περιόδευε στὰ ἱεραποστολικὰ κλιμάκια τῆς Ἀφρικανικῆς Ἠπείρου καὶ συμμετεῖχε σὲ διεθνὴ θεολογικὰ καὶ διαθρησκειακὰ συνέδρια. 1997: διορίζεται Πατριαρχικὸς Ἐπίτροπος Ἀλεξανδρείας ἀπὸ τὸν Μακαριστὸ Πατριάρχη Πέτρο τὸν Ζ΄. Τὸ ἴδιο ἔτος θὰ ἐκλεγεῖ Μητροπολίτης Καμερούν.
Ἡ ἱεραποστολική του δραστηριότητα ἔκτοτε ἦταν πολυσχειδής‧ ἀνεγέρσεις Ἱερῶν Ναῶν, ἐκπαιδευτηρίων, νοσοκομείων, θέτοντας τὸν ἑαυτό του στὴν ὑπηρεσία ὅλων τῶν ἀδελφῶν ἀδιακρίτως, ἀνεξαρτήτου χρώματος καὶ καταγωγῆς. Τὸ 2002 καθίσταται Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε, ἱδρύοντας 4 ἱεραποστολικὰ κέντρα στὴν Χαράρα, 2 στὸ Μαλάουι τὸ ὁποῖο τότε ὑπαγόταν στὴν Ζιμπάμπουε, 1 ἱεραποστολικὸ κέντρο στὴν Χαράρε, θεμελίωσε Ἱεροὺς Ναούς, ἐνῶ συνήργησε στὴν ἵδρυση Ἑλληνικῶν κοινοτήτων στὴν Μποτσουάνα καὶ Ἀγκόλα. Τὸν Σεπτέμβριο του 2004 μετὰ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο τοῦ Πέτρου Ζ΄ κατὰ τὴν πτώση τοῦ στρατιωτικοῦ ἐλικοπτέρου Σινοὺκ στὸ Ἅγιο Ὄρος, ἐξελέγη παμψηφεὶ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς.

Ἔκτοτε θὰ ἐντείνει τὶς προσπάθειές του στὴν ἀναζήτηση τῆς οἰκονομικῆς δυνατότητας γιὰ τὴν διεκπεραίωση ποικίλων ἀνακαινιστικῶν ἔργων τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας. Μεταξὺ αὐτῶν, ὁ Ἱ. Ναὸς Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὴν Ἀλεξάνδρεια, ἡ Πατριαρχικὴ Μονὴ τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου, ἡ Πατριαρχικὴ Βιβλιοθήκη μὲ τὰ ἔργα συντήρησης καὶ ψηφιοποίησης τῶν χειρογράφων, ἡ Πατριαρχικὴ Ἐπιτροπεία τοῦ Καΐρου, ὁ Ἱ. Ναὸς τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ἐπίσης ἐπὶ τῆς Πατριαρχείας του ἐπιτεύχθηκε τὸ ἐμβληματικὸ ἔργο τῆς δημιουργίας τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Μουσείου και Σκευοφυλάκειου, καθὼς καὶ ἡ ἀποκατάσταση τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στὸ Παλαιὸ Κάϊρο.
Ἐπὶ τῆς Πατριαρχείας του ἐπίσης θὰ συνεχίσουν νὰ ἐκδίδονται πατριαρχικὲς ἐκδόσεις ὅπως ὁ Πάνταινος, ὁ Ἐκκλησιαστικὸς Φάρος, ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος, ἐνῶ συστήνονται πολλὲς νέες ἐπαρχίες καὶ Ἀρχιερατικὲς περιφέρειες.
Εἶναι ἀξιοσημείωτο τὸ γεγονὸς ὅτι λόγῳ καὶ ἔργῳ ὁ νῦν κάτοχος τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ θρόνου, ἐπιλέγει ἀξιόλογους μοναχοὺς ποὺ ἔχουν ἐργασθεῖ στὴν Ἀφρικανικὴ Ἤπειρο καὶ ἔχουν δείξει ἔμπρακτα τὴν ἀγάπη τους καὶ τὸν ζῆλο τόσο γιὰ τὴν τήρηση τῆς μοναχικῆς τους τάξης, ὅσο καὶ γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἰδεώδους, στὴ ζωή τους. Ἁπτά παραδείγματα, ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Κινσάσας κ. Νικηφόρος, οἱ Μητροπολίτες Κατάγκας κ. Μελέτιος, νυν Κινσάσας κ. Θεοδόσιος, Ἀρούσης κ. Ἀγαθόνικος, Μαλάουι κ. Φώτιος, Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Πρόδρομος καὶ ἄλλοι καλοὶ ἐργάτες τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἀμπελῶνος στὸν χῶρο τῆς Ἀφρικανικῆς Ἠπείρου. Ὅλα τὰ παραπάνω ἀποδεικνύουν περίτρανα ὅτι τὸ ποιμαντικὸ ἔργο τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ.κ. Θεοδώρου Β΄ εἶναι μοναδικὸ στὸ πολύ κρίσιμο γιὰ τὸν Ἀλεξανδρινὸ θρόνο τομέα τῆς Ἱεραποστολικῆς δραστηριότητας.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἱερὰ Ἐπισκοπή μας, τὴν ὁποία ἵδρυσε ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης μας το 2018, ὁρισμένος Πατριαρχικὸς Ἐπίτροπος, εἶναι ὁ Ἀρχιμανδρίτης Πολύκαρπος Διαμαντόπουλος. Ὁ ἐπίσημος διορισμός του τελέσθηκε ὑπὸ τὴν Α.Θ.Μ, τὸν Προκαθήμενο τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Θρόνου, κ. κ. Θεόδωρο Β΄, στὶς 6 Μαρτίου 2022, στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, στὴν Ἑλληνικὴ Κοινότητα τῆς Κινσάσας, ἐνῶ ἡ ἐγκατάστασή του τελέσθηκε στὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὴν ἀντίστοιχη Ἑλληνικὴ Κοινότητα τοῦ Κισανγκάνι, στὶς 10 Ἀπριλίου ἐ. ἔ.