Όπως μπορεί κανείς εύκολα να δει και στον χάρτη, το Κισανγκάνι είναι μια πόλη ακριβώς στην καρδιά της Αφρικής και είναι η πρωτεύουσα του Congo Oriental. Μιας περιφέρειας στο βορειοανατολικό τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, η οποία ισοδυναμεί εδαφικά, με τέσσερεις Ελλάδες.

Βρισκόμαστε λοιπόν στην καρδιά της Αφρικής.

Στο αχανές Κονγκό, σε μια χώρα, που η έκτασή της είναι όσο περίπου η Κεντρική Ευρώπη (3,5 φορές όσο η Γαλλία ή 18 φορές όσο η Ελλάδα) και με πληθυσμό γύρω στα 80 εκατομμύρια ψυχές, στο λεγόμενο Ανατολικό Κονγκό, η Ορθόδοξη Εκκλησία, δίνει πλέον το δικό της παρόν και αγωνίζεται από αυτόν τον χρόνο, από τις 17 του περασμένου Απριλίου, να σταθεί στα πόδια της κάνοντας τα πρώτα της βήματα στη ζωή. Σε μια Επισκοπή που γεννήθηκε μόλις το 2018. Παρά το αριθμητικά ελάχιστο των Ορθόδοξων πιστών (στη χώρα γενικά ζουν περί τους 70% Ρωμαιοκαθολικοί και 30% Προτεστάντες, με ισχυρές τις προχριστιανικές θρησκευτικές τοπικές παραδόσεις), η παρουσία των Ορθοδόξων είναι πλέον διακριτή και αισθητή.

Στην απολογητική αυτή παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον τόπο αυτό, «συντέλεσε οπωσδήποτε και η παρουσία των Ελλήνων, που αριθμούν δεκαετίες έντονης παρουσίας στη χώρα. Βέβαια, σε παλαιότερες περιόδους οι ελληνικές κοινότητες ήταν πολυπληθείς και η οικονομική δραστηριότητα των Ελλήνων αποδήμων ιδιαίτερα έντονη στο άλλοτε Βελγικό Κονγκό ή Ζαΐρ (σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό). Η αντιαποικιοκρατική εσωστρέφεια, ωστόσο, που ακολούθησε τα χρόνια της ανεξαρτησίας (με εθνικοποιήσεις περιουσιών κ.λπ.) οδήγησε τη συντριπτική τους πλειονότητα στην εγκατάλειψη της χώρας. Έτσι, σήμερα, ελάχιστοι έχουν παραμείνει – απολαμβάνοντας όμως την εμπιστοσύνη των ντόπιων, που τους ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους».

Bέβαια, τα αδιάσειστα θεμέλια της Ιεραποστολής στο Κονγκό, έθεσαν πολύ παλαιότερα άγιες μορφές της Εκκλησίας μας. Η ιδέα της ανάπτυξης και συστηματοποίησης της Ιεραποστολής στο Κονγκό και γενικά στην Αφρικανική Ήπειρο, γεννήθηκε στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, από έναν ιερομόναχο ο οποίος θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ο «Παπαφλέσσας της Ιεραποστολής»: από τον πατέρα Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο (1903-1972). Ενθυμούμαστε φυσικά και τον π. Χαρίτωνα Πνευματικάκη (1908-1998), τον άξιο συνεχιστή του π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου, ιδιαίτερα στην περιοχή της Κανάγκα. Άσβεστη παραμένει και ἡ μνήμη του Ιερομονάχου. π. Κοσμά Γρηγοριάτη, (1942-1989) του οποίου το έργο παραμένει ζωντανό και ανεκτίμητο μέχρι και σήμερα, ιδιαίτερα στον Νοτιοανατολικό Κονγκό όπου και έδρασε. Ο Ιγνάτιος Μανδελίδης (1930-2017), ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής και μετέπειτα Πενταπόλεως, άφησε ένα επίσης μεγάλο και αξιόλογο έργο στο Κονγκό, με πιο αξιομνημόνευτο, αυτό της ανεγέρσεως και ιδρύσεως του πρώτου Ορθοδόξου Πανεπιστημίου στην Αφρική, του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στην πρωτεύουσα του Κονγκό, στην Κινσάσα. Αξέχαστη και βαθιά χαραγμένη στην μνήμη του γράφοντος τέλος, θα παραμένει πάντοτε η ταπεινή μα τόσο φωτεινή φυσιογνωμία του π. Νικηφόρου Μικραγιαννανίτου (1949-2021), του μακαριστού Μητροπολίτου Κινσάσας του αγαπητού αυταδέλφου μας, από την μητέρα Σκήτη της μετανοίας μας στο Άγιο Όρος, της Αγίας Άννης. 

Παρ’ όλα ταύτα, η συγκεκριμένη περιοχή της επαρχίας μας στο Ανατολικό Κονγκό, ποτέ δεν είχε την τύχη μιας συστηματικότερης πνευματικής καλλιέργειας και εκκλησιαστικής οργάνωσης, με βασικότερο λόγο την μακρινή της απόσταση από τα εκάστοτε μεγάλα Ιεραποστολικά κέντρα του Κονγκό, τα οποία άνθισαν κυρίως στις περιοχές της Κανάγκα και του Κουλουέζι. Τα τελευταία χρόνια εξ’ άλλου, η Ι. Μητρόπολη της Κεντρώας Αφρικής και αργότερα της Κινσάσας, στην οποία υπάγονταν μέχρι τώρα η περιφέρεια του Congo Oriental, έδραζε στην πρωτεύουσα του Κονγκό, η οποία βρίσκεται στην δυτική μακρινή άκρη της χώρας, σε μια απόσταση που δεν διανύεται πλέον με αυτοκίνητο, ενώ με πλοίο μέσω του ποταμού Κονγκό, σέ 1 περίπου μήνα. 

Βρισκόμαστε λοιπόν εν μέσω των τροπικών δασών, σε μια πόλη που αν και κάποτε ονομάστηκε Stanleyville, προς τιμήν του πρώτου Βρετανού εξερευνητή της Henry Morton Stanley, τελικά καθιερώθηκε με την σημερινή της ονομασία από την αντίστοιχή της στα Σουαχίλι. Τόσο στην Σουαχίλι όσο και στην Λιγκάλα που μαζί με την Γαλλική είναι οι καθομιλούμενες γλώσσες της πόλης αυτής, η ερμηνεία της ονομασίας της, είναι «η Πόλη στο Νησί» ή αν θα θέλαμε πιο απλά «Νησούπολις». Κι αυτό γιατί η αρχική αποικιακή θέση της ήταν το νησί Wana Rusari, το οποίο σήμερα βρίσκεται μερικά μέτρα από την όχθη της σημερινής τοποθεσίας της πόλης, η οποία εξ’ άλλου περιβάλλεται από τον μεγάλο ποταμό Κονγκό και τους δύο μικρότερους ποταμούς Lindi και Tshopo. Έτσι δημιουργείται στον θεατή η αίσθηση ότι, οπτικά τουλάχιστον, έχει να κάνει με ένα νησί στο μέσο της τροπικής Αφρικής.

Στην πόλη των ψαράδων Enya, στην πρωτεύουσα του τροπικού Κονγκό, εκεί που ακόμα και σήμερα, αν και ισχνά πλέον, σμίγει εξαίσια η Ελληνική με την Κονγκολέζικη κουλτούρα, εκεί υπάρχει και ένα μικρό προς στιγμήν ποίμνιο, κυρίως από ντόπιους ιθαγενείς και από ελάχιστους πλέον, μα τόσο γενναίους Έλληνες. Εκεί κληθήκαμε να υπηρετήσουμε πλέον την Εκκλησία και από μηδενικής βάσεως να θέσουμε εμείς οι ελάχιστοι διάκονοί της, τα στερεά θεμέλιά της, στηριγμένοι στις ευχές και τις προσευχές όλων σας. 

Στην περιφέρεια της Επισκοπής μας στέκονται ηρωϊκά, σε πολύ μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, 3 όμορφες ενορίες, κληρονομιά του Ελληνισμού μας, σε εμάς τους ταπεινούς συνεχιστές της Ελληνορθόδοξης παράδοσης εδώ, σε τρεις διαφορετικές πόλεις, όπου το ελληνικό στοιχείο ήταν έντονο, τους τελευταίους αιώνες. Οι αποστάσεις είναι πολύ μεγάλες και φυσικά δεν διανύονται εύκολα με αυτοκίνητο, μια που το οδικό δίκτυο είναι σε άθλια κατάσταση. Επιπλέον, στην επαρχία εμφωλεύει ο κίνδυνος των ανταρτών, οι οποίοι κάνουν κατά καιρούς, αιματηρές επιθέσεις στους διαβαίνοντες. Έτσι οι συνθήκες, δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο το Ιεραποστολικό έργο μας που μόλις άρχισε. 

Στην πόλη μας, εδώ, στο Κισανγκάνι, το πρώτο που αρχικά μπορεί να δει κανείς είναι μια πανέμορφη Εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, έργο των Ελλήνων ομογενών μας, το 1957. Μια Εκκλησία που όπως έγραψα, στέκεται ηρωικά στο μέσο της Αφρικής και καλείται τώρα, να γίνει ο φάρος και το προπύργιο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στο Βορειοανατολικό Κονγκό. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει καμία άλλη υποδομή και η Εκκλησία μας εδώ, γεννιέται πραγματικά σε μια «πτωχή φάτνη» που πλαισιώνεται από τα δεύτερα στον κόσμο μεγαλύτερα τροπικά δάση και από έναν ιστορικό ποταμό. 

Σε αυτήν την «φάτνη» γεννιέται όμως η Ελπίδα και ο Χριστός. Και ας μην αμφιβάλλουμε γι’ αυτό. Το θαύμα της αναγεννήσεως των συνανθρώπων μας ορίζει την ιστορική, διαχρονική αναγέννηση του Θεανθρώπου μέσα στον κόσμο μας. Βλέποντας τους λίγους μα τόσο χαριτωμένους πραγματικά πιστούς μας, τα νέα μας παιδιά που ψάλλουν ύμνους και τραγούδια σαν να βρισκόμαστε σε ένα αδιάκοπο πανηγύρι εδώ στον Κονγκό, πραγματικά με δάκρυα στα μάτια δεν μπορείς παρά να μην έχεις αμφιβολίες.

Τρεις ακόμα ενορίες, αυτές του Αγίου Νικολάου της Μπούνια, στην αντίστοιχη Ελληνική Κοινότητα εκεί, του Αγίου Δημητρίου στο Ιζίρου και της Αγίας Θεοδώρας στην επαρχία της πόλης αυτής, κοσμούν την Επισκοπή μας, αλλά στέκονται μαρτυρικά τόσα χρόνια στα πόδια τους αναζητώντας το χέρι αυτό βοηθείας που θα τις τραβήξει από τον «Άδη» της λησμοσύνης στον Παράδεισο της ταπεινής μα ζωνταντής πλέον Εκκλησίας μας που μόλις γεννήθηκε. 

Αυτός ο ιστότοπος έχει δημιουργηθεί για να στηρίξει το έργο της Ιεράς Επισκοπής Κισανγκάνι. Σε αυτό συνέβαλαν οι αξιότιμοι καθηγητές του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μαζί με φιλότιμους σπουδάζοντες. Οφείλω μια διαρκή ευχαριστία προς το πρόσωπο όλων τους. Κοντά τους σαν φοιτητής βρήκα την πραγματική Ακαδημαϊκή Στέγη που θα μπορούσε να αναζητήσει κάθε σπουδάζων ο οποίος πέραν της γνώσεως αναζητεί το χαμένο από την κοινωνία μας ήθος, το οποίο και είναι και το τελικό ζητούμενο στην διαδικασία της μόρφωσης.

Από τις 17 Απριλίου 2022 την διαποίμανση της περιοχής έχει αναλάβει με την ευλογία εντολή του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου ο υπ’ αυτού διορισμένος πατριαρχικός του Επίτροπος Αρχιμανδρίτης κ. Πολύκαρπος Διαμαντόπουλος.

Ζητούμε την στήριξή σας. 

Μα πάνω από όλα τις προσευχές και τις ευχές όλων σας για την ευόδωση και εδραίωση αυτού του έργου.

Καλως ορίσατε στον επίσημο ιστότοπο της Ιεράς Επισκοπής Κισανγκάνι.