Τις ημέρες που μας πέρασαν τιμήσαμε την Παναγία μας με τον δικό μας τρόπο εδώ στο Κισανγάνι. Με Βαπτίσεις, εορταστικές εκδηλώσεις και παραδοσιακούς χορούς, διανομή συσσιτίου αγάπης μετά την Θεία Λειτουργία και με την χορωδία μας να γεμίζει την όμορφη Ελληνική Κοινότητά μας, με γλυκούς ύμνους προς την Θεοτόκο.
Η προσευχή όλων μας, είναι η Πάνσεμνος Κοίμησή Της να γίνεται αιτία ένωσης και αδελφοποίησης των λαών. Όπως άλλοτε οι Απόστολοι εν νεφέλαις μεταφέρθηκαν από τα άκρα της οικουμένης για να θρηνήσουν σαν ένα σώμα, κατά την εξόδιο ημέρα της Θεοτόκου, έτσι και σήμερα ας μας φέρει κοντά της η Μητέρα της Ζωής και ας ενώσει εν ειρήνη τα τέκνα Της, παύοντας την οδύνη και το όνειδος των πολέμων. Τόν πόνο που ξεχείλισε πια, γιατί σπανίζει πλέον η λέξη θυσία και αγάπη ενώ κορέσθηκε η ανθρωπότητα από τον όρο προσωπικό όφελος και εγγυημένο κέρδος.
Άραγε ποια εγγύηση προσφέρει στον άνθρωπο ο εφήμερος πλούτος και η παρερχόμενη ματαιοπονία;
Τα χαμόγελα εύκολα τα βρίσκει παντού κανείς. Το δάκρυ όμως για τον πόνο του αδελφού, ακόμα και για τον εαυτό μας, έγινε δυσεύρετο.
Κι όμως είναι πιο πολύτιμο και από τα πολυτιμότερα πετράδια, και από όλο τον έναστρο ουρανό.

Χρόνια πολλά σε όλους. Η Παναγία να μας σκεπάζει και να μας σώζει