Σήμερα ευχήθηκα σε ένα παλληκάρι Αφρικανό “καλή Νηστεία”. Τυγχάνει μάλιστα να είναι και στρατευμένος αυτή την περίοδο.
Και μου ρωτάει με απλότητα, “πάτερ τι δεν κάνει να τρώω” ;
Του εξήγησα τα δέοντα.
Τότε, με επίσης περισσή απλότητα μου απάντησε: “μα πάτερ από αυτά που μου γράφεις σπάνια ή ποτέ δεν τρώω ειδικά εδώ στο στρατόπεδο”!!!
Και γω μη έχοντας τι να πω, απολογούμενος περισσότερο παρά συμβουλεύοντας απάντησα:
” παιδί μου καλή μετάνοια και αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπό μας ας έχουμε. Και συγχώρεσέ με”.

Καλό αγώνα πνευματικό σε όλους μας!
Καλή και ευλογημένη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Ο Κύριος να μας αξιώνει να γινόμαστε μέτοχοι της αγάπης Του. Μάρτυρες της Αναστάσεώς Του