Τα μικρά παιδιά που υπηρετούν στο ιερό δεν είναι απλοί βοηθοί του ιερέα. Στέκονται στο ιερό, για να προσφέρουν από τη μια την υπηρεσία τους στον πραγματικό λατρευτικό χρόνο, αλλά και τον αέναο διαχρονικό συμβολισμό τους από την άλλη, καθώς εικονίζουν τα αγγελικά τάγματα τα οποία υπηρετούν την ακατάπαυστη τέλεση της Θείας Ευχαριστίας από τον Κύριό μας. Αποτελούν μια διαρκή υπόμνηση προς τους πιστούς, για την προϋπόθεση αυτή της παρουσίας “ουράνιων και επιγείων” Αγγέλων για την πλήρωση του σκοπού της θείας Ευχαριστίας. Και ο σκοπός αυτός δεν είναι άλλος από την συλλογική μας μετοχή στην κοινωνία των Αγίων μα όχι απαραίτητα και των τελείων. Αυτή είναι εξ άλλου και η αγιότητα. Ο αέναος αγώνας προς την τελειότητα, ανεξάρτητα αν αυτή τελικά καθίσταται κατορθωτή εκ μέρους μας ή όχι.

Πόσα οφείλουμε πραγματικά σε αυτά τα μικρά παιδιά;!! Σε αυτή την ζωντανή εικόνα του κόσμου στον οποίο οφείλουμε να ζήσουμε! Εικόνα που όμως μάθαμε στον σύγχρονο κόσμο μας να υπονομεύουμε, εσχάτως δε και να αφανίζουμε με τα άδικα και απάνθρωπα μέσα της αυτοκαταστροφής μας.

Ο αρχηγός του Αγγελικού Τάγματος και μείζων εν γεννητοίς γυναικών, ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ας σκεπάζει τις αθώες υπάρξεις τους και ας μας οδηγεί προς τον άκακο και γεμάτο αγαθότητα κόσμο τους.

Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες.